Βουκουρεστι, η πολη εκλπληξη
Το Βουκουρέστι ήταν επιλογή της τελευταίας στιγμής. Πάντα οι Βαλκανικές χώρες ήταν στην travelbucket list μου, μόνο που το φανταζόμουν σαν road trip στα δυτικά βαλκάνια και τις δαλματικές ακτές. Όταν έπεσε στο τραπέζι η πρόταση ”Πάμε Βουκουρέστι;” όμως, κάτι σαν να σκίρτησε μέσα μου. Θες το αθεράπευτο μικρόβιο που δεν μου επιτρέπει να πω όχι σε κάθε τι πρόταση για ταξίδι ή εκδρομή; Θες που στη Ρουμανία κάποτε διέμεναν οι παππούδες μου; Η συνέχεια είναι γνωστή. Εισιτήρια, διαμονή, φύγαμε.
Eκ πρώτης όψεως μου φάνηκε επιβλητικό. Μεγάλα ογκώδη κτίρια, μπαρόκ και εκλεκτικιστική αρχιτεκτονική, μεγάλοι δρόμοι, άνετα-φαρδιά πεζοδρόμια και πάρκα. Πάρκα παντού. Δεν μπορώ να πω πράσινο καθώς για μένα η Ρουμανία είναι λευκή. Καλυμένη παντού από χιόνι – με κίνδυνο πολλές φορές να σου πέσουν τεράστια κομμάτια πάγου στο κεφάλι από τις σκεπές των κτιρίων, γι’ αυτό, προσοχή- παρ’ όλα αυτά όμως το ίδιο εντυπωσιακή.
Άφιξη στο Διεθνές Αεροδρόμιο Henri Coandă. Έπειτα από 40′ περίπου βρισκόμασταν στην περιοχή του Πανεπιστημίου, στάση Univesitate, όπου και βρισκόταν το διαμέρισμα που είχαμε νοικιάσει. Παρά το πολύ κρύο, η απουσία υγρασίας και αέρα, σε βοηθούσε στο να κυκλοφορείς άνετα, φορώντας βέβαια μπουφάν αρκετά ζεστό αλλά να μην χρειάζεσαι πολλές στρώσεις ρούχων από μέσα. Φτάνοντας στο δωμάτιο που θα μας φιλοξενούσε τις επόμενες μέρες, θαυμάσαμε τη θέα της πόλης από ψηλά, (το δωμάτιο βρισκόταν στον 8ο όροφο μιας πολυκατοικίας στο κέντρο του Βουκουρεστίου), και αφήσαμε τις βαλίτσες για να ξενινήσουμε να ανακαλύπτουμε την πόλη.
Πρώτος σταθμός η παλιά πόλη. Πεζοδρομημένοι δρόμοι, μικρά μαγαζάκια με σουβενίρ και κάθε είδους πάμπ με φαγητό και ποτό θα σε κρατήσουν εκεί. Εκεί θα βρεις και το Arcade Cafe όπου θα φας τα νοστιμότερα pork ribs που υπάρχουν. Αφού φάγαμε περιηγηθήκαμε για λίγο στα στενά της παλιάς πόλης, που πέρα από το ελληνικό σουβλατζίδικο που υπάρχει εκεί, όλα τα άλλα μαγαζιά είχαν μετατραπεί σε νυχτερινά μπαρ με δυνατή μουσική, φωτορυθμικά και αρκετό χορό.
Η επόμενη μέρα μας βρήκε να περιηγούμστε στην πόλη αναζητώντας τα μέρη τα οποία θέλαμε οπωσδήποτε να δούμε. Πηγαίνοντας προς το Κοινοβούλιο, (Palace of Parliament), το οποίο δυστυχώς ήταν κλειστό για το κοινό εκείνες τις ημέρες, (δυστυχως χωρίς καμία ειδοποίηση στο site των επισκεπτών), περάσαμε από το πάρκο Cismigiu όπου διασχίζοντάς το καταλήγεις στο ποτάμι Dâmbovița. Απέναντι θα δεις το πάρκο Izvor όπου σε οδηγεί στο Κοινοβούλιο. Ναι, η πόλη είναι γεμάτη πάρκα.
Περπατώντας καταλήξαμε στο πάρκο Unirii, για να κατευθυνθούμε πάλι προς την παλιά πόλη και το Caru’ cu Bere, όπου δοκιμάσαμε παραδοσιακή κουζίνα. Πάλι βόλτα στην πόλη μέχρι το βόρειο τμήμα της και την γνωστή αψίδα του Θριάμβου, (Arcul de Triumf). Δεν το αποκαλούν τυχαία λοιπόν ”Παρίσι των Βαλκανίων” το Βουκουρέστι. Για καφέ και γλυκό στο πανέμορφο cafe Simbio, κρυμένο καλά μέσα στην πόλη, και για βραδινό πάλι πίσω στην παλιά πόλη και προετοιμασία για την εκδρομή στην πόλη Μπράσοβ, (Brasov), την επόμενη μέρα.
Ελλάδα – Βουκουρέστι:
Από Αθήνα ή Θεσσαλονίκη, μπορείς να φτάσεις εύκολα και γρήγορα με αεροπλάνο, (με την ryanair ή την Aegean Airlines). Σε 1.30 περίπου ώρα θα βρίσκεσαι στο Βουκουρέστι. Μόλις φτάσεις στο αεροδρόμιο μπορείς να μεταβείς στο κέντρο της πόλης με λεωφορείο. Υπάρχουν δυο γραμμές, η 780, που συνδέει το αεροδρόμιο με τον σταθμό τρένων Gara de Nord, και η 783, όπου λειτουργείο όλο το 24ώρο και σε πηγαίνει κατευθείαν στο κέντρο της πόλης σε περίπου 40 λεπτά. Το εισιτήριο και για τις δύο γραμμές κοστίζει 8,6 lei μετ’ επιστροφής.
Do’s στην πόλη:
Τα πάρκα που υπάρχουν παντού στην πόλη, το Κοινοβούλιο, η αψίδα του θριάμβου, το πάρκο Herastrau. Αν σου αρέσει να περπατάς, οπωσδήποτε η βόλτα δίπλα στο ποτάμι πρέπει να μπει στο πρόγραμμά σου.
Το βιβλιοπωλείο Carturesti Carusel. Ακόμα κι αν δεν είσαι λάτρης των βιβλίων ο χώρος όπου στεγάζεται αυτό το βιβλιπωλείο θα σε αφήσει άφωνο.
Do’s and don’ts στο φαγητό:
Δεν πρέπει να φύγεις από το Βουκουρέστι αν δεν δοκιμάσεις σούπες. Όλα τα είδη. Σερβιρισμένες μέσα σε ψωμί, ή και όχι, αν ψάχνεις κάτι ζεστο παραδοσιακό επιβάλεται να δοκιμάσεις. Κλείσε τραπέζι στο Caru’ cu Bere, (Strada Stavropoleos 5), ιδανικά επάνω στο εσωτερικό μπαλκονάκι και απόλαυσε τη σούπα σου υπό τους ήχους ζωντανής μουσικής.Έχε υπ’ όψη σου ότι τα περισσότερα πιάτα συνοδεύονται από τουρσί λαχανικά και ιδιαίτερα το λάχανο. Για πρωινό ή απλά για σνακ μέσα στην ημέρα σταμάτησε σε ένα από τα πολλά simigeria Luca που θα βρεις μέσα στην πόλη να δοκιμάσεις παραδοσιακά γεμιστά ψωμάκια με τυρί, ελιές, μανιτάρια, κρεμύδια ή ζαμπόν. Γλυκό στο cafe Simbio, (Strada Negustori 26), και κοκτέηλ εμπνευσμένα από όλο τον κόσμο με ονόματα από διάφορες χώρες στο skybar Nomad, (Strada Smârdan 30).
Όσον αφορά το φαγητό δύσκολα λέω σε κάποιον που ταξιδεύει σε μια νέα χώρα να μην δοκιάσει κάτι. Σ’αυτό το ταξίδι όμως συνάντησα ένα μεγάλο don’t στο φαγητό. Ακούει στο όνομα πολέντα. Προσωπικά δεν μου άρεσε. Καθόλου γεύση και μόνο σκοπό έχει να σε φουσκώσει και να μην σε αφήσει να δοκιμάσεις όλο το πιάτο. Συνοδεύει συνήθως παραδοσιακά πιάτα με χοιρινό και λουκάνικα.
Καλό ταξίδι λοιπόν!!
*περισσότερες εικόνες από το ταξίδι εδώ κι εδώ. Περισσότερες εικόνες από τα ταξίδια μου εδώ.
*το ταξίδι δεν είναι sponsored
*Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση του κειμένου και του περιεχομένου χωρίς τη συγκατάθεσή μου.