‘’Την άνοιξη αν δεν την βρεις τη φτιάχνεις’’ έχει πει ο μεγάλος ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. Και για να φτιάξεις την καλύτερη εκδοχή της, ο δρόμος πρέπει να σε βγάλει προς τη Θεσσαλία, και συγκεκριμένα στα Τρίκαλα θα έρθω να προσθέσω εγώ. Είχα τη χαρά να περάσω τρεις ημέρες στα Τρίκαλα, τις γύρω περιοχές και τα Μετέωρα. Ετοίμασα λοιπόν έναν πλήρη οδηγό με full πρόγραμμα ώστε να απολαύσεις και εσύ όλες αυτές τις ομορφιές που έχει να σου προσφέρει ο τόπος. Άλλωστε, η Ελλάδα είναι ένας προορισμός παντός καιρού και εποχής.

ΤΑ ΤΡΙΚΑΛΑ

Τα Τρίκαλα, δικαίως χαρακτηρίζονται ως ‘’το μικρό Παρίσι’’. Ειδυλλιακές βόλτες δίπλα στον Ληθαίο ποταμό που διασχίζει την πόλη, γέφυρες φωτισμένες υπέροχα το βράδυ, πράσινο σχεδόν παντού, πόλη φιλική προς τους ποδηλάτες και φυσικά, στην κορυφή το φρούριο. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή. Η ιστορία ξεκινάει από πολύ παλιά, μιας και η η πιο παλιά αναφορά της πόλης ως Τρίκκη, γίνεται από τον Όμηρο. Η Τρίκκη λοιπόν, είναι και η γενέτειρα του Ασκληπιού. Μάλιστα, σώζονται μέχρι και σήμερα στην πόλη τα ερείπια από το παλαιότερο Ασκληπιείο της αρχαιότητας.

Στα Τρίκαλα, επιβάλλεται μια βόλτα στην παλιά πόλη, το Βαρούσι.

Στενά πλακόστρωτα δρομάκια, αρχοντικά σπίτια, πλινθόκτιστα, δίπατα τα περισσότερα με μοναδική αρχιτεκτονική. Έντονα χρώματα, χαγιάτια και μακριές μαρκίζες συνθέτουν το σκηνικό. Διατηρητέα στο σύνολό τους, δίνουν μια πνοή στην πόλη από περασμένες εποχές.

Προσωπικά, θα μπορούσα να μείνω εκεί για ώρες, παρατηρώντας ένα-ένα τα αρχοντικά. Είναι γνωστό άλλωστε το πόσο αγαπάω τους παραδοσιακούς οικισμούς.

Extra tip: Αν τύχει και βρεθείς την περίοδο του Πάσχα στα Τρίκαλα, τη Μεγάλη Παρασκευή στο Βαρούσι θα ζήσεις μια μοναδική εμπειρία. Από κάθε εκκλησία ξεκινάει και ένας διαφορετικός επιτάφιος και όλοι μαζί συναντιόνται στην Κεντρική Πλατεία, συνοδεία πιστών όπου ψέλνουν τους ύμνους των ημερών.

Το Βαρούσι λοιπόν, είναι χτισμένο στις παρυφές του βυζαντινού φρουρίου. Στο φρούριο, όπου βρίσκεται και το παλιό ρολόι, απολαμβάνουμε πανοραμική θέα ολόκληρης της πόλης.

Κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης, βρίσκεται ο Μύλος Ματσόπουλου.

Πρώην αλευρόμυλος και μακαρονοποιία, μάλιστα από τους μεγαλύτερους στα Βαλκάνια και νυν Μύλος τον Ξωτικών κάθε Χριστούγεννα. Είναι ένα από τα σημαντικότερα κτήρια Βιομηχανικής κληρονομιάς που διαθέτει η χώρα.

Πλέον οι εγκαταστάσεις του αποτελούν πολυχώρο πολιτισμού και τέχνης. Εκεί, πέρα από εργαστήρια γλυπτικής, αίθουσα σινεμά αλλά και café, στεγάζεται και το Βιομηχανικό Μουσείο όπου ο κάθε επισκέπτης μπορεί να περιηγηθεί στις ανάμεσα στις μηχανές και στον υδροστρόβιλο. Extra tip: Η βόλτα στο πάρκο του Μύλου επιβάλλεται.

Φυσικά, δεν θα έφευγα από την πόλη χωρίς να επισκεφτώ το Δίδυμο Οθωμανικό Λουτρό και το Κουρσούμ Τζαμί. Το Δίδυμο Οθωμανικό λουτρό ήταν δομημένο με τέτοιο τρόπο που  μπορούσαν να το επισκέπτονται ταυτόχρονα τόσο άνδρες όσο και γυναίκες. Από το 1890 όμως και μετά, αλλάζει τελείως μορφή και λειτουργούσε όλος ο χώρος ως χώρος φυλακών μέχρι και το 2006. Πλέον έχει αποκατασταθεί πλήρως το κτήριο των λουτρών, στον προαύλιο χώρο υπάρχει café ενώ σύντομα θα στεγάζεται εκεί και το μουσείο Τσιτσάνη. Ένα μουσείο αφιερωμένο σε μια από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες του ρεμπέτικου τραγουδιού. Άλλωστε τα Τρίκαλα, είναι η γενέτειρά του. Ανυπομονώ λοιπόν να επιστρέψω για να το επισκεφτώ.

Τέλος, ακριβώς δίπλα, βρίσκεται το Κουρσούμ Τζαμί, (ή αλλιώς τέμενος του Οσμάν Σαχ). Έργο του αρχιτέκτονα Μιμάρ Σινάν. Και αν αναρωτιέστε ποιος είναι ο Σινάν, είναι ο αρχιτέκτονας όπου σχεδίασε και το γνωστό Τέμενος του Σουλεϊμάν, (Σουλεϊμάνιγιε Τζαμί), στην Κωνσταντινούπολη.

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΕ ΓΥΡΩ ΠΕΡΙΟΧΕΣ

Περίπου 20χλμ από τα Τρίκαλα, βρίσκεται το χωριό Γοργογύρι. Εκεί, στα ριζά του Κόζιακα, κατά μήκος του Κεφαλοπόταμου, βρίσκεται μια διαδρομή βγαλμένη από παραμύθι. Πράσινο, γάργαρα νερά, ξυλόγλυπτα σε όλη τη διαδρομή. Η αλήθεια είναι ότι καθώς περπατούσα, περίμενα ότι θα συναντήσω σίγουρα κάποια νύμφη του δάσους ή τουλάχιστον κάποιο ξωτικό. Η διαδρομή είναι αρκετά εύκολη και μπορεί κάθε επισκέπτης να την περπατήσει. Το μόνο που χρειάζεται να έχεις μαζί σου, πέρα από την όρεξη για περιπέτεια, είναι αθλητικά παπούτσια.

Η Πύλη Τρικάλων, (ή αλλιώς Παλιά Πόρτα), έχει πάρει την ονομασία της από τη θέση της, καθώς βρίσκεται στο φυσικό πέρασμα των βουνών Κόζιακας και Ίταμος. Εκεί, πέρα από το πέτρινο τοξωτό γεφύρι, βρίσκεται και ο βυζαντινός ναός Πόρτα Παναγιά. Ένα από τα σημαντικότερα μνημεία βυζαντινής αρχιτεκτονικής και όχι τυχαία. Ο ναός αποτελούσε κάποτε το καθολικό στραυροπηγιακής μονής ή οποία μονή είχε κτιστεί πάνω σε αρχαίο ναό. Είναι ένας ναός όπου ουσιαστικά αποτελείται από πολλούς ναούς. Και γιατί σου τα λέω όλα αυτά; Η επίσκεψή μου αυτή με γύρισε λίγο πίσω, όπου σαν φοιτήτρια κι εγώ μάθαινα για το συγκεκριμένο κτίσμα στα βιβλία της ιστορίας της αρχιτεκτονικής του Χ. Μπούρα. Και τώρα να, έβλεπα όλα όσα κάποτε διάβαζα, να ζωντανεύουν μπροστά μου.

Τέλος, στο Περτούλι, πέρα από το χιονοδρομικό κέντρο, βρίσκεται και το ‘’Kerketio Extreme Sports’’. Παρέχει δραστηριότητες βουνού όπως ιππασία, τοξοβολία και βόλτα με ‘’γουρούνες’’, (ATVs) ή snowmobile τον χειμώνα. Εκεί, δοκίμασα για πρώτη φορά ιππασία. Με τον νέο μου φίλο, τον Πάρη το αλογάκι, πήγαμε παρέα μια βόλτα στο δάσος και ευτυχώς κανένα απρόοπτο δε συνέβη.

Extra tip: Κάνεις αναζήτηση ‘’Γέφυρα Παλαιοκαρυάς’’. Ακολουθείς τη διαδρομή όπου καταλήγει στο γεφύρι της Πααλιοκαρυάς. Το γεφύρι πλαισιώνεται από ένα μοναδικό σκηνικό, δύο τεχνητούς καταρράκτες. Ιδανικό για φωτογραφίες. Thank me later.

ΚΑΛΑΜΠΑΚΑ – ΜΕΤΕΩΡΑ

Δεν γίνεται να βρίσκεσαι στα Τρίκαλα και να μην επισκεφτείς την Καλαμπάκα και τα Μετέωρα. Πέρα από την επιβλητική ομορφιά των Μετεώρων, τη συγκλονιστική θέα και φυσικά τις Μονές, είναι μια διαδρομή που σε κάθε βήμα σε αφήνει άφωνο.

Αν μάλιστα τύχει και βρεθείς στην περιοχή στη γιορτή του Αγίου Γεωργίου, μη χάσεις ένα πολύ ιδιαίτερο έθιμο με τα μαντήλια στο βράχο. Στο χωριό Καστράκι, βρίσκεται το ξωκλήσι του Αη Γιώργη του Μαντηλά. Εκεί, νέοι του χωριού, ζωσμένοι στη μέση με εκατοντάδες μαντήλια σκαρφαλώνουν στο βράχο. Σκοπός τους είναι να κρεμάσουν τα καινούρια μαντήλια, τα οποία και αποτελούν τάματα πιστών, και να κατεβάσουν τα περσινά. Τα δεύτερα, τα μοιράζουν στους προσκυνητές ως φυλακτό.

Στην Καλαμπάκα, όσο και αν σου φαίνεται περίεργο, αγάπησα δύο μουσεία. Το πρώτο είναι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας και Μανιταριών. Απόλυτα προσεγμένο και ενημερωμένο. Διαθέτει και κυνήγι τρούφας στο δάσος όπου φυσικά και ακολούθησα. Η Λάρα και Ο Σαρλί ήταν τα σκυλάκια τα οποία και βρήκαν την πρώτη ύλη για την νοστιμότατη τρουφομακαρονάδα που ακολούθησε μετά. Ειλικρινά, τι καλύτερο από μαγείρεμα στο δάσος με υλικά τα οποία μόλις σου έχει χαρίσει απλόχερα η φύση;

Το δεύτερο μουσείο είναι το Μουσείο Ελληνικής Παιδείας. Η συλλογή περιλαμβάνει σπάνιες εκδόσεις παραμυθιών, συλλογές από σχολικά βιβλία όλων των βαθμίδων, καθώς και εκπαιδευτικό υλικό από σχολεία της ελληνικής διασποράς.

Σε αυτό το ταξίδι ανακάλυψα τόσες κρυμμένες ομορφιές μέσα στη φύση, ανακάλυψα πόλεις και χωριά τα οποία είναι πραγματικά διαμάντια, ανθρώπους φιλόξενους, έτοιμους να μοιραστούν την ιστορία των τόπων τους. Η Θεσσαλία είναι ο τόπος που αξίζει να επισκεφτείς κάθε εποχή του χρόνου.

Τι λες, φύγαμε για Τρίκαλα;

Ε.Φ.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την περιοχή μπορείς να επισκεφτείς την παρακάτω ιστοσελίδα:

https://www.elameteoratrikala.com/

Σχετικά με τη διαδρομή στον Κεφαλοπόταμο, μπορείς να βρεις περισσότερες πληροφορίες εδώ

Ευχαριστώ την Περιφέρεια Θεσσαλίας και το Επιμελητήριο Τρικάλων για την πρόσκληση. Το ξενοδοχείο  Gallery Art Hotel για τη φιλοξενία.

Στις μοναδικές ξεναγήσεις ήταν ο Κος Παντελής, ο Κος Καραγιώργος Στέλιος, η Κα Σούλα Μπρόβα, ο Κος Καΐκης Στάθης

*Disclaimer: Το post δεν είναι χορηγούμενο. Στη Θεσσαλία ήμουν καλεσμένη από την Περιφέρεια Θεσσαλίας και το Επιμελητήριο Τρικάλων. Το κείμενο βασίζεται αποκλειστικά σε προσωπική άποψη και εμπειρία.

Περισσότερα από τα ταξίδια μου μπορείς να δεις εδώ

*Δεν επιτρέπεται η αναδημοσίευση του κειμένου και του περιεχομένου του σε άλλους ιστότοπους χωρίς τη συγκατάθεσή μου. (ν.2121/1993)

ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΚΟΜΑ